Historia Miasta

"Złote Wybrzeże" tak nazywany jest pas wybrzeża Bałtyku od Karwi po Hel. Złocisty piasek i szerokie plaże stwarzają wybitne warunki do plażowania. Czynna cały rok infrastruktura turystyczna regionu z bardzo silnym zapleczem kwaterunkowym w postaci pensjonatów, ośrodków wczasowych, pól kempingowych oraz gastronomia oferująca bogate menu czynią z tego regionu bardzo atrakcyjne miejsce do spędzenia urlopu z rodziną, a także zachęcają do wykorzystania możliwości dla sympozjów firmowych, wizyt weekendowych i pobytów krótkoterminowych. Dla zapalonych turystów region oferuje bardzo bogate atrakcje w postaci różnorodnej topografii terenu pozwalającej beż znużenia wędrować kilometrami szlaków turystycznych, trawersować jary i wąwozy, podziwiać wysokie klifowe wybrzeże i odwiedzać krasowe jaskinie pamiętające czasy lodowcowe. Bogata nadmorska roślinność stanowi dopełnienie obrazu całości umożliwiając turystom relaks nie tylko na plaży. Poza sezonem plażowym region stanowi wyzwanie dla grzybiarzy w miesiącach jesiennych. Wokół znajdują się stadniny koni oferujące aktywną turystykę bądź też prowadzące kursy hippiczne. Wybrzeże to stanowi Nadmorski Park Krajobrazowy unikalny w skali światowej powołany do życia w 1978r. Zabytki historyczne znajdujące się co krok zachęcają do odwiedzin i spojrzenia w przeszłość. Pozwalają na poczucie wyjątkowej aury, którą nasączone są te kaszubskie ziemie. Dla osób z chorobami górnych dróg oddechowych istotne będą walory uzdrowiskowe regionu, mocno przesycone jodem powietrze wręcz zaprasza do odwiedzin w czasie marcowych i kwietniowych burz, kiedy to wydzielanie jodu jest najobfitsze. Jednym słowem tutaj nie sposób się nudzić!

Stolicą regionu jest Wjôlgô Wjes czyli po prostu Władysławowo, które może się poszczycić ponad 700-letnią historią. Najstarsze zapiski o mieście datowane są na rok 1284, kiedy to pomorski książę gdański Mściwoj II podarował osadę "Velaves" Piotrowi Glabunie nazywanym przez niektóre źródła rycerzem Piotrem Głabuszy. Osada w miarę upływu czasu łączyła się z okolicznymi wsiami rozrastając się. Od 1376r Wielka Wieś otrzymuje przywilej lokacyjny wystawiony przez komtura gdańskiego Zygfryda Walpoda von Bessenheima i przechodzi pod protektorat krzyżacki. W 1466r zostaje włączona do starostwa puckiego. Przez wieki osada ta nie była miejscem ważnych wydarzeń aż do czasów króla Władysława IV, który to w XVIIw. Po potwierdzeniu przywileju lokacyjnego założył w pobliżu port wojenny. W latach 20-stych XXw. Gen. Haller swą inwektywą założył kąpielisko morskie w dzisiejszym Hallerowie. A tuż przed wojną Władysławowo stało się wzorowym portem rybackim zbudowanym w latach 1936-38 według projektu opracowanego przez inż. Zygmunta Adamskiego. Wielka Wieś przestała nią być w 1952r, gdy z portu i osady stworzono gminę Władysławowo, a w 1954 nadano jej prawa osiedla. W 1963r decyzją władz nadano Władysławowiu prawa miejskie. Bogate tradycje kaszubskie widać tu na każdym kroku. Miastu i okolicy można przyjrzeć się z góry wykorzystując w tym celu wieżę widokową w Ratuszu (byłym Domu Rybaka) często mylonym przez przyjezdnych z kościołem bądź też z lotu ptaka w jednym z organizowanych lotów turystycznych. Ludność regionu to przede wszystkim kaszubi z dwu grup etnicznych - w okolicach Pucka Belacy a także rybacy z półwyspu Helskiego czyli Reboki no i oczywiście nie mniej już liczna grupa napływowa z całej Polski. Dziś Władysławowo jest ważnym ośrodkiem turystycznym zwieńczającym najdalej na północ wysunięty punkt Polski, który znajduje się w Rozewiu. Młode miasto ma równie młodzieżowy charakter, najlepiej oddaje to lokalna nazwa miasta, na które miejscowi mówią po prostu Władek.